Een vijver in de tuin zorgt er altijd voor dat er allerlei dieren naar de tuin komen omdat water, naast voedsel, een van de eerste levensbehoeften is. Het is zelfs het belangrijkste van de twee, want na een dag of drie zonder water is het ver gedaan met je. Afhankelijk van de grootte van de vijver, de ligging en de omgeving trekt het allerlei dieren aan. Eerder berichtte ik al van de blauwe reiger die, bijna dagelijks, een bezoek brengt aan de vijver en lekker gaat zitten vissen. En gelijk heeft ie. Er zit zoveel vis in de vijver dat de paar visjes die hij (of zij, dat weet ik niet) vangt, niet veel uit zullen maken. Sterker nog, over niet al te lange tijd zal de veestapel, of beter visstapel, weer uitgebreid gaan worden!
Zoals in de natuur namelijk gebruikelijk is, zorgen dieren uit instinct voor nageslacht. Zo ook de karpers die in de vijver zwemmen. Halverwege deze maand was de vijver het toneel van een hoop gespetter in de vijver, met name in het ondiepere (en dus warmere) gedeelte (de smalle kant) in de buurt van de waterplanten. Gedurende een dag of drie was het paaitijd voor de karpers, en waarschijnlijk ook voor de goudvissen, maar die maken niet zoveel geweld. Ik heb nog gepoogd het fotografisch vast te leggen, maar veel meer dan wat opspattend water heb ik niet in beeld kunnen krijgen.
Gespetter in het water
Behalve karpers hebben we, sinds vorig jaar, ook twee koppels eenden die permanente bewoners zijn. Het zijn twee vrouwtjes (meestal gewoon “eend” genoemd) en 1 mannetje (woerd). Net als vorig jaar hebben deze zitten broeden. Helaas heeft het nest dat het eerste uitkwam het, ondanks alle gedane inspanningen, het niet langer dan twee dagen overleefd. Van de 11 eieren zijn er maar twee uitgekomen, maar zover ik heb na kunnen gaan is het ene kuiken (of beter “pulletje”.) de eerste dag / nacht al verdronken, en het tweede, naar ik heb gehoord, door een ander dier gepakt. Ik weet dat reigers een kuiken niet versmaden, maar ook meeuwen, en die komen hier ook nogal eens, zijn er niet vies van. Wat het ook is geweest maakt verder ook niet zoveel uit.
Moeder nummer 2 had haar nest in de tuin van een van de stadswoningen gelegd. Gelukkig voor haar waren de bewoners bereid om haar daar te laten zitten en de eieren uit te laten broeden. Op 30 april zijn deze uitgekomen. In eerste instantie waren het 7 stuks, maar 1 van de pulletjes heeft het niet langer dan een paar dagen volgehouden. Ook dat is de natuur. De andere 6 hebben lekker een paar weken beschermd in de tuin op kunnen groeien en zijn sinds een week vrij om te gaan en staan waar ze willen. 1 dag na het uitkomen heb ik de kans gehad een foto te maken van ze, en dit weekend ben ik de tuin in gegaan om dat nogmaals te doen. Als je de foto’s naast elkaar ziet, dan kun je goed zien hoe snel ze gegroeid zijn!
1 dag oud, veilig onder moeder's vleugels
30 mei 2009 - al een stuk groter.
FraCo archief 